Budynek Narodowego Muzeum Sztuki w Osace

Muzeum na niebiesko

Sztuka współczesna w Osace

Wszelkie wytwory sztuki są dla mnie dość ciekawym zagadnieniem. Nie posiadam rozległej wiedzy na jej temat, po prostu, lubię od czasu do czasu wyskoczyć na jakąś wystawę. A National Museum of Art bez wątpienia jest warte odwiedzenia. Po pierwsze sama budowla intryguje. Ma odnosić się do żywotności pędów bambusa, które symbolizują rozwój jak i wzrost roli sztuki nowoczesnej. Chociaż mi osobiście konstrukcja ta skojarzyła się bardziej z jakimś owadem.

Korytarz muzeum NMAO Z innego piętra

Instalacja tuż przed muzealnym sklepem

Przed zachodem słońca

Godziny otwarcia

Muzeum zwykle otwarte jest między 10-17, jednak w piątki i soboty aż do 20.
Warto jednak sprawdzić na stronie, gdyż często jest zamknięte.

Ceny biletów

Cena nie należy do wygórowanych to ledwo 430 yenów. Co więcej jeśli przybędziecie później pomiędzy  17 a 20 zapłacicie tylko 250 yenów. Do tego w w każdym miesiącu są darmowe dni, dlatego sprawdźcie koniecznie przez odwiedzeniem.

http://www.nmao.go.jp/en/info/about.html

Strona internetowa NMAO

Główny budynek muzeum

Muzeum Nauki w Osace

A kto z Was bawił się w głuchy telefon

To jest podobno robot

Einstein na pogawędce z przodkiem

Rozmieszczenie wystaw w Muzeum Nauki w Osace

Dojazd

Danie wraz z pochrzynem tuż obok W japońskiej kuchni, bardzo często tekstura dania bywa ważniejsza od smaku. Istnieje takie określenie jak betabeta (ベタベタ), które oddaje kleistość potrawy. Taką właściwością odznacza się np sfermentowana soja (natto), lub okura (warzywo). Japończycy uważają posiłki o takich właściwościach za bardzo zdrowe. Dla nas chyba ta kleistość kojarzy się dość nieprzyjemnie. Na tą chwilę, nie przychodzi mi do głowy żadne polskie danie o podobnej. Niektórym bez wątpienia może to przeszkadzać w smakowaniu dań. Mimo tego warto przyrządzić danie z chińskim yamem zwanym inaczej pochrzynem chińskim. Chociaż nie jest raczej powszechnie znany, bywa uprawiany i w Polsce. Najczęściej jako roślina ozdobna. W kuchni japońskiej stosuje się starty nagaimo jako dodatek do makaronów. Pochrzyn w startej postaci nazywany jest tororo. Tororo miesza się z sosem sojowym, dashi i cebulą dymką lub wasabi. Może was zaskoczyć jak ciężko jest obrać chińskiego yama. Jest tak śliski, że mi parę razy wyskoczył z dłoni. Przygotowany przeze mnie sos totoro wymieszałam z ryżem, można go jednak równie dobrze dodać do makaronów. Bardzo jestem ciekawa, czy można go znaleźć w Polsce, w Japonii jest powszechnie stosowany. Uznaje się, że zawiera on znaczące ilości witaminy C i B, jak również wpływa pozytywnie na trawienie dzięki dużej ilości błonnika. Podobno może służyć jako zastępnik jajek, lub pszenicy. Jest więc świetną alternatywą dla wegan i wrogów glutenu. Szczerze mówiąc gdy poczytałam o nim, byłam zaskoczona, że nie pojawił się w Polsce, tym bardziej, że można go u nas uprawiać.

Przepis na tororo (starty chiński pochrzyn lub yam):

Składniki:

Chiński pochrzyn              60 gramów